دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
3
1
2017
03
21
تأثیر سطوح مختلف محدودیت غذایی بر عملکرد رشد، کارایی تغذیه و ترکیبات شیمیایی بدن لارو ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) پرورش یافته در دو محیط آبی
1
11
FA
حسین
آدینه
گروه شیلات، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
adineh.h@gmail.com
حجت الله
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
hojat.jafaryan@gmail.com
مهدی
سلطانی
گروه بهداشت و بیماریهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران
msoltani@ut.ac.ir
محمد
فرهنگی
گروه شیلات، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
s.farhangi@yahoo.com
سمیرا
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
samira.jafarian@gmail.com
هدف از این مطالعه، بررسی اثرات دورههای کوتاه مدت محرومیت غذایی بر عملکرد رشد، کارایی تغذیه و ترکیبات شیمیایی بدن لارو ماهی قزلآلای رنگین کمان پرورش یافته در سطوح شوری 5/0 گرم در لیتر (آب شیرین) و 95/1 گرم در لیتر (لب شور) بود. لاروهای ماهی با میانگین وزن 10 ± 300 میلیگرم به مدت 40 روز تحت سه رژیم غذایی شامل یک گروه با تغذیه پیوسته (شاهد) و دو گروه دیگر <sub>S</sub>2 + <sub>F</sub>5 و <sub>S</sub>2 + <sub>F</sub>2 (F: تغذیه و S: گرسنگی) قرار گرفتند. نتایج عملکرد رشد نشان داد که تفاوت معنیدار آماری بین تیمارهای مختلف وجود دارد (05/0P<). بیشترین وزن نهایی در تیمار شاهد با تغذیه مستمر (13/23 ± 47/1935میلیگرم) به دست آمد. نتایج نشان داد که نسبت کارایی پروتئین، چربی و انرژی لاشه به طور معنیداری در تیمار شاهد در مقایسه با تیمارهای آزمایشی ارتقاء یافته است (05/0P˂). بیشترین میزان نسبت کارایی پروتئین، چربی و انرژی در تیمار شاهد به ترتیب 70/1، 26/5 و 56/0 بود. در پایان آزمایش، آنالیز ترکیبات بیوشیمیایی بدن انجام شد. بیشترین میزان پروتئین خام در تیمار شاهد به میزان 65/74% و کمترین آن در تیمار <sub>S</sub>2 +<sub>F</sub>2 به میزان 72/59% به دست آمد. نتایج نشان داد محرومیت غذایی در مرحله لاروی پرورش، اثر منفی بر عملکرد رشد و ترکیبات بدن دارد.
لارو ماهی قزلآلا,محرومیت غذایی,شوری آب,رشد,ترکیبات شیمیایی بدن
https://janb.guilan.ac.ir/article_2241.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_2241_8c84b40fac80867b6db2827a992c4ef2.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
3
1
2017
03
21
مقایسه فصلی آنزیم های کبدی و پارامترهای خونی فیل ماهیان پرواری در پن
13
24
FA
مینا
رنگرز
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
mina.rangraz@gmail.com
حجت الله
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
hojat.jafaryan@gmail.com
کیاوش
گلزاریان پور
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
kiavash.pro@gmail.com
سید مصطفی
عقیلی نژاد
مدیریت ماهیان خاویاری استان گلستان
aghilinejad@yahoo.com
10.22124/janb.2017.3152
این پژوهش به منظور ارزیابی فاکتورهای خونی فیل ماهیان 3 تا 4 ساله پرورشی در پن در مرکز صید و فراوری آشوراده (چالاشت) واقع در حوضه جنوبی دریای خزر، در فصول مختلف سال طراحی و انجام شد. به این منظور، نمونه برداری از خون 10 قطعه فیل ماهی پرورشی در هر فصل از هر یک از پنهای تحت مطالعه (سه عدد پن) با وزن متوسط (g 32/757 ± 01/2698) و میانگین طول کل ( cm53/5 ± 98/77) انجام و میزان آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، آلکـالین فسفاتاز و تعداد کل یاختههـای قرمز و تعداد کل یاختههای سفید، هماتوکریت و هموگلوبین، شاخـصهای یاختههای قرمز در فصول مختلف سال اندازهگیری (از پاییز 1393 تا تابستان 1394) شد. نتایج نشان داد تفاوت معنیداری در سطوح آنزیمها در فصول مختلف وجود داشت (05/0>P). پایینترین میزان فعالیت آنزیمهای آمینوتراسفرازی و آلانین آمینوترانسفراز در فصل پاییز مشاهده گردید. به استثنای متوسط غلظت هموگلوبین ذرهای که در بهار در بالاترین حد قرار داشت، مابقی پارامترهای خونی ذکر شده در پاییز به بالاترین میزان خود قرار داشتند. تعداد گلبولهای سفید (<sup>3</sup>mm/10<sup>3</sup>× 35/0 ± 67/6)، گلبولهای قرمز (<sup>3</sup>mm/10<sup>6 </sup>× 01/0 ± 97/0) و مقادیر هموگلوبین (g/dL 15/0 ± 96/6) در فصل زمستان و سطوح هماتوکریت (62/0 ± 80/21%)، متوسط حجم سلول قرمز و متوسط هموگلوبین ذرهای بهترتیب fL 87/3 ± 50/187 و pg/cell 45/1 ± 36/63 در بهار پایین بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که شاخصهای خونی در فصلهای مختلف دارای نوسان بوده، میتواند به عنوان شاخصهای سلامت در این ماهیان مدنظر قرار گیرد.
دریای خزر,تغییرات فصول,خون شناسی,آنزیمهای کبدی,فیل ماهی (Huso huso)
https://janb.guilan.ac.ir/article_3152.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_3152_a7cd787278bed0db346e3842f9df0384.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
3
1
2017
03
21
تأثیر سرخ کردن عمیق با روغنهای گیاهی بر میزان فلزات سنگین، مواد معدنی و ویتامین-های فیلههای ماهی آمور Ctenopharyngodon idella
25
34
FA
سارا گل
گلی پور
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، خوزستان
آی ناز
خدانظری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دریا، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، خوزستان
khodanazari@yahoo.com
کمال
غانمی
گروه شیمی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، خوزستان
kamalghanemi@yahoo.com
10.22124/janb.2017.3153
در مطالعه حاضر، تأثیر سرخ کردن عمیق با روغنهای گیاهی بر میزان فلزات سنگین، مواد معدنی و ویتامینهای ماهی آمور مورد مطالعه قرار گرفت. روغنهای گیاهی مختلف (روغن زیتون، روغن هسته انگور و روغن ذرت) برای سرخ کردن عمیق فیلههای ماهی آمور استفاده گردید. فیلههای سرخ شده بیشترین میزان سرب را داشتند. میزان کروم و نیکل در فیله ماهی آمور سرخ شده کاهش معنیداری را نشان ندادند. غلظت کبالت و کادمیوم در تیمارهای خام و سرخ شده زیر محدودهی تشخیص میباشد. مقدار سدیم در فیلههای سرخ شده با روغن زیتون بیشتر از سایر تیمارها بود. مقدار پتاسیم فیلههای سرخ شده در مقایسه با فیلههای خام کاهش یافتند. میزان کلسیم و آهن فیلههای نمونه خام و سرخ شده تفاوت معنیداری را نشان ندادند. مقدار منیزیم در فیله سرخ شده با روغن هسته انگور و مقدار منگنز، مس و روی در فیله سرخ شده با روغن زیتون کاهش یافتهاند (05/0>P). مقدار ویتامین A در فیلههای سرخ شده افزایش یافت. میزان ویتامین D در نمونههای خام و سرخ شده با روغنهای مختلف با یکدیگر اختلاف معنیدار نشان ندادند. مقدار ویتامین B<sub>1</sub><sub> </sub>و B<sub>3</sub> در فیلههای سرخ شده با روغنهای گیاهی کاهش معنیداری داشتند (05/0>P). بررسی خواص کیفی نشان داد که روغن ذرت بهترین روش سرخ کردن عمیق میباشد.
ماهی آمور,سرخ کردن عمیق,روغن گیاهی,خصوصیات کیفی
https://janb.guilan.ac.ir/article_3153.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_3153_c875bcbaaf57cb09809baa90508b245e.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
3
1
2017
03
21
ارزیابی خواص ضدباکتریایی عصاره الکلی و اتری جلبک Scenedesmus dimorphus بر گونه-های باکتریهای Micrococcus luteus و Aeromonas hydrophila
35
45
FA
زهرا
حبیبی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
z.habibi91@yahoo.com
جاوید
ایمان پور نمین
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
زهره
رمضانپور
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان
zohreh66@gmail.com
10.22124/janb.2017.3154
هدف از این مطالعه تعیین خواص ضدباکتریایی موجود در عصارههای الکلی و اتری (دیاتیلاتر و متانولی) جلبک<em>Scenedesmus dimorphus</em>علیه باکتری گرم مثبت <em> </em><em>Micrococcus luteus</em>و باکتری گرم منفی<em>Aeromonas hydrophila</em> بود. این جلبک به صورت خالص کشت داده شده و پس از تأمین حجم مناسب جلبک، عصارههای دیاتیلاتر و متانولی آن با استفاده از روش انتشار در آگار استخراج گردید. ارزیابی خاصیت ضدباکتریایی با استفاده از روش چاهک انجام شد. در این مطالعه از دو تیمار دیاتیل اتر و متانول با سه تکرار استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که عصاره متانولی جلبک <em>S. dimorphus</em> (50، 100 و 200 میلیگرم در لیتر) دارای خاصیت مهارکنندگی علیه باکتریهای <em>M. luteus</em> و<em>A. hydrophila</em> با هاله عدم رشد به ترتیب در دامنه 11-13 و 13-21 میلیمتر بود. در مورد عصاره دیاتیل اتر (50، 100 و 200 میلیگرم در لیتر) نیز هاله عدم رشد در دامنه 7/23-9 و 3/6-6/21 میلیمتر مشاهده شد. برای شناسایی ترکیبات موجود در عصارهها گاز- کروماتوگرافی عصارههای متانولی و دیاتیلاتری انجام شد و نتایج نشان داد که بیشترین ترکیبات در عصارههای متانولی و دیاتیلاتری، هیدروکربنها و استرها با غلظت مؤثر 200 بودند. عصاره اتری بر باکتری گرم مثبت و عصاره متانولی بر باکتری گرم منفی بیشترین تأثیر را داشت. این نتایج حضور ترکیبات ضد باکتریایی را علیه این دو گونه باکتری در جلبک <em>S. dimorphus</em> نشان میدهد.
ریزجلبک,ضدباکتری,عصاره,باکتری گرم مثبت,باکتری گرم منفی
https://janb.guilan.ac.ir/article_3154.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_3154_34da8def5f0edf871189b5127c07a487.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
3
1
2017
03
21
ارزیابی پارامترهای کیفی و بیوشیمیایی برگر ماهی تهیه شده از خاروماهی باله سفید (Chirocentrus nudus Swainson, 1839) طی نگهداری در شرایط انجماد (18- درجه سانتیگراد)
47
54
FA
مهران
یاسمی
موسسه آموزش عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، تهران
بهروز
محمدزاده
0000-0002-3999-2049
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران
behrooz9@gmail.com
مهران
پارسا
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، هرمزگان
mehranparsa85@yahoo.com
10.22124/janb.2017.3155
به منظور فرآوری ماهی خاروی باله سفید (<em>Chirocentrus nudus</em>)، برگر ماهی با استفاده از دو فرمولاسیون الف (فرمولاسیون استاندارد) و فرمولاسیون ب (فرمولاسیون پیشنهادی) تهیه شد. بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی حسی برگر ماهی شامل ارزیابی صفات رنگ و شکل ظاهری، قوام بافت، طعم، مزه و بو، برگر حاصل از فرمولاسیون الف نسبت به فرمولاسیون ب مقبولیت بالاتری کسب نمود، لذا جهت نگهداری در سردخانه و در دمای 18- درجه سانتیگراد انتخاب گردید. آزمایشات شیمیایی و میکروبی در زمانهای صفر و پس از 5، 10، 15، 20، 25 و30 روز نگهداری در دمای 18- درجه سانتیگراد انجام گردید. نتایج نشان داد که مقدار پراکسید در 15 روز اول نگهداری از 1/0 به 4/2 میلی اکی والان در 1000 گرم رسید و سپس در روز 30 به 2 میلی اکی والان در 1000 گرم رسید. مقدار مجموع بازهای نیتروژنی فرار در زمان صفر 4/8 میلیگرم نیتروژن در 100 گرم نمونه بود که در انتهای دوره نگهداری به 21 میلیگرم نیتروژن در 100 گرم نمونه رسید. شمار کل باکتریها از میزان log cfu/g 72/6 در روز صفر به میزان log cfu/g 85/3 در انتهای دوره نگهداری کاهش یافت. بررسی پارامترهای کیفی نشان داد که در پایان 30 روز نگهداری در شرایط انجماد (18- درجه سانتیگراد) این محصول با کیفیت مناسب قابل مصرف میباشد.
خاروی باله سفید,برگر ماهی,پارامترهای کیفی,ارزیابی حسی,انجماد
https://janb.guilan.ac.ir/article_3155.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_3155_095729fb13cc311612b3863f119ab760.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
3
1
2017
03
21
محتوای اسیدهای چرب در ماهی کوتر ساده (Sphyraena jello) و کوتر دم زرد (Sphyraena flavicauda) در فصول پاییز و بهار
59
70
FA
علی
طاهری
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، سیستان و بلوچستان
taherienator@gmail.com
اسحاق
ابراهیمزاده اله آباد
گروه شیلات، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، سیستان و بلوچستان
میر مهدی
زاهدی
گروه اقیانوسشناسی شیمیایی، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، سیستان و بلوچستان
idm.m.zahedi@gmail.com
10.22124/janb.2017.3156
بررسی ترکیب تغذیهای غذاهای دریایی به جهت توصیه غذایی مهم است. لذا در تحقیق حاضر اسیدهای چرب در ماهی کوتر بررسی شد. ماهی کوتر ساده و دم زرد در پاییز و بهار از دریای عمان صید و پس از استخراج چربی و آمادهسازی پروفیل اسیدهای چرب سنجش شد. سپس شاخصهای سلامت چربی محاسبه شد. اسیدهای چرب اشباع در هر دو گونه در فصل بهار بیش از پاییز بـود (05/0>P). بیشترین مـیزان اسیـدهای چــرب تک غیراشبـاع در فصــل پاییز دیـده شد (05/0>P). مجمــوع EPA + DHA در ماهی کوتر ساده و کوتر دم زرد در فصل بهار کمترین و در فصل پاییز بیشترین بود (05/0<P). اسیدهای چرب امگا 3 در فصل پاییز در هر دو گونه بالاترین مقدار را به خود اختصاص می داد و اختلاف معنیداری با فصل بهار در هر دو گونه داشت (05/0>P). شاخص ترومبوژنز در بهار در کوتر ساده بالاترین مقدار بود (24/0 ± 62/0) و با فصل پاییز و نتایج هر دو فصل کوتر دم زرد اختلاف معنیداری داشت (05/0>P). چون فصل تخمریزی این دو گونه در بهار تا تابستان است، اختلافات مشاهده شده میتواند به دلیل نیازهای جنسی ماهی باشد.
ماهی کوتر ساده,ماهی کوتر دم زرد,اسید چرب,ترومبوژنز,آتروژنز
https://janb.guilan.ac.ir/article_3156.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_3156_84ea7a93288ea8a5fb897f3800ecec24.pdf