ORIGINAL_ARTICLE
شاخصهای رشد، کارایی تغذیه و بازماندگی بچه ماهیان قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) تغذیه شده با سطوح مختلف عصارههای سرخارگل (Echinacea angustifolia) و مرزنجوش (Origanum majorana)
این مطالعه به منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف عصارههای سرخارگل (Echinacea angustifolia) و مرزنجوش (Origanum majorana) بر عملکرد رشد، کارایی تغذیه و بازماندگی بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) انجام گرفت. هفت جیره آزمایشی حاوی صفر (برای گروه کنترل)، 1/0، 2/0 و 4/0 درصد سرخارگل و 1/0، 2/0 و 4/0 درصد مرزنجوش تهیه گردید. بچه ماهیان قزلآلای رنگین کمان با میانگین وزنی 3/0± 6/2 گرم به صورت تصادفی به 7 گروه (در 3 تکرار) تقسیم و به مدت 4 هفته با جیرههای آزمایشی تغذیه شدند. در انتهای دوره آزمایش، شاخصهای رشد، کارایی تغذیه و بازماندگی محاسبه گردید. درپایان آزمایش شاخصهای رشد و تغذیهای مانند نرخ رشد ویژه (SGR)، ضریب تبدیل غذایی (FCR)، درصد افزایش وزن بدن، کارایی غذایی، میانگین وزن نهایی و کارایی پروتئین به طور معنیداری تحث تأثیر سطوح مختلف عصارههای این گیاهان قرار گرفتند (05/0>P). تیمارهای مورد آزمایش هیچ گونه تأثیر معنیداری بر روی طول نهایی و ضریب چاقی نداشتند (05/0<P). با این وجود ضریب چاقی در سطوح بالاتر عصارههای گیاهی افزایش یافت. در طول آزمایش هیچگونه مرگ و میری مشاهده نشد. در ماهیان تغذیه شده با مرزنجوش رگرسیون شاخصهای SGR و FCR و سطوح عصاره ارتباط معنیداری نشان داد (05/0>P). با توجه پارامترهای رشد و تغذیهای در این آزمایش، میتوان گفت که میزان 2/0 درصد عصاره سرخار گل و 1/0 درصد مرزنجوش در جیره میتوانند موجب بهبود عملکرد رشد این ماهی شوند.
https://janb.guilan.ac.ir/article_3157_9ea702e09c2068b2aeb3364c9e36e542.pdf
2018-03-21
1
12
10.22124/janb.2018.3157
قزلآلای رنگین کمان
مرزنجوش
سرخارگل
عملکرد رشد
گیاهان دارویی
ابراهیم
ستوده
e.sotoudeh@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، بوشهر
LEAD_AUTHOR
فاطمه
مردانی
fatema.mardani70@gmail.com
2
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، بوشهر
AUTHOR
مرضیه
جعفری
marzieh.jaafari72@gmail.com
3
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، بوشهر
AUTHOR
حسن
حبیبی
dr.h.habibi@gmail.com
4
گروه دامپروری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، بوشهر
AUTHOR
سید حسین
مرادیان
moradian.s.h@gmail.com
5
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردابی شهید مطهری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، کهگیلویه و بویراحمد
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تغییرات فاکتورهای رشد در لارو فیل ماهی (Huso huso) مورد تغذیه با آرتمیای غنی شده با پروبیوتیک پروتکسین
ناپلیوسهای آرتمیا ارومیانا (Artemia urmiana) به عنوان حامل در فرآیند غنیسازی برای انتقال مخلوط پنج گونه از باسیلوسهای پروبیوتیکی با عنوان محصول تجاری پروتکسین آکواتک، شامل Bacillus circulans، B. subtilis، B. licheniformis، B. laterosporusو B. Polymyxa به دستگاه گوارش لاروهای فیل ماهی به کار رفتند. ناپلیوسها به مدت 10 ساعت با سه غلظت 105×1، 105×2 و 105×3 باکتری به ازای هر میلیلیتر در سوسپانسیون باکتریایی غنی شده و در تیمارهای آزمایشی به لاروهای فیل ماهی خورانده شدند. لاروها به میزان 50% وزن بدن و روزانه در 6 نوبت در قالب طرح کاملاً تصادفی تغذیه، و نتایج در پایان چهاردهمین روز آزمایش با گروه شاهد (ناپلیوس های آرتمیای بدون غنیسازی) مقایسه شدند. نتایج حاکی از تأثیر مثبت پروبیوتیک باسیلی نسبت به تیمار شاهد بر روند رشد در لارو فیل ماهی بود. بالاترین وزن در تیمار آزمایشی تغذیه شده از ناپلیوس های غنی شده با غلظت 105×1 باکتری به ازای هر میلیلیتر در سوسپانسیون باکتریایی بهدست آمد. ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای آزمایشی در حد معنیدار کاهش یافت. باسیلوسهای پروبیوتیکی بر نرخ رشد ویژه، نرخ وزن نسبی به دست آمده، درصد بقا، میانگین رشد روزانه و ضریب رشد حرارتی در مقایسه با شاهد، تأثیرات مثبت و معنیداری داشتند (05/0P<). همچنین غذای نسبی خورده شده نیز در حد معنیدار کاهش یافت (05/0P<)، درحالیکه فاکتور وضعیت اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0P>). نتایج مطالعه نشان داد باسیلوسهای پروبیوتیکی از قابلیت بالایی در افزایش رشد لارو فیل ماهی برخوردارند و تیمار فیل ماهی تغذیه شده از ناپلیوس های غنی شده با غلظت 105×1 باکتری نتایج بهتری داشت.
https://janb.guilan.ac.ir/article_2965_1ab02f278f42648cd0e4bee50b9fe6b8.pdf
1970-01-01
13
25
10.22124/janb.2016.2965
پروبیوتیک پروتکسین
فیل ماهی
غنیسازی
ناپلیوس آرتمیا
نرخ رشد ویژه
ضریب رشد حرارتی
سمیرا
جعفریان
samira.jafarian@gmail.com
1
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
LEAD_AUTHOR
مینا
رنگرز
mina.rangraz@gmail.com
2
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
AUTHOR
حجتالله
جعفریان
3
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد کاووس، گلستان
AUTHOR
نورمحمد
مختومی
makhtomi@gmail.com
4
کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی آققلا، گنبد کاووس، گلستان
AUTHOR
عبدالرحمان
داودی پور
5
کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی آققلا، گنبد کاووس، گلستان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر نسبتهای مختلف پروتئین خام به انرژی جیره بر شاخصهای رشد و ترکیبات لاشه بچه ماهیان بستر (Bester)
هدف از این مطالعه بررسی تأثیر نسبتهای مختلف پروتئین خام به انرژی جیره بر شاخصهای رشد و ترکیبات بدن بچه ماهیان بستر میباشد. بدین منظور، 180 قطعه بچه ماهی بستر با میانگین وزن و طول به ترتیب، 37/13 ± 4/358 گرم و 30/2 ± 38/47 سانتیمتر در سه تیمار (60 قطعه در هر تیمار) با سه تکرار اختصاص داده شدند. ماهیان با تیمارهای آزمایشی 1D، 2D و 3D به ترتیب حاوی 67/31، 54/35 و 86/40 درصد پروتئین خام و 4377، 4800 و 5344 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی به مدت هشت هفته و روزانه به میزان 5/1 درصد وزن بدن تغذیه شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، ماهیان تغذیه شده با جیرههای آزمایشی 2 Dو 3D نسبت به 1 D افزایش وزن، شاخص وضعیت، ضریب رشد ویژه، میانگین رشد روزانه، پروتئین تولید شده بیشتر و ضریب تبدیل غذایی کمتر را نشان دادند (05/0>P). مقایسه ترکیب شیمیایی لاشه ماهیان مورد آزمایش نیز تفاوت معنیداری در بین تیمارها نشان داد (05/0>P). به طوری که بیشترین رطوبت، چربی و خاکستر لاشه در تیمار 2D و بیشترین پروتئین خام لاشه در تیمار 3D به دست آمد (05/0>P). با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق جیره حاوی 54/35 درصد پروتئین خام و 4800 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی نسبت به سایر جیرههای مورد آزمایش جهت تغذیه بچه ماهیان اقتصادیتر و ارجحتر میباشد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_3158_7106fded2e12c0ccc9b2e45bd20fa88f.pdf
2018-03-21
27
36
10.22124/janb.2018.3158
ضریب رشد ویژه
ضریب تبدیل غذایی
کارآیی پروتئین
مواد مغذی جیره
بستر
احمد
مفتاح جوکندان
ahmad_meftah@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، سیستان و بلوچستان
AUTHOR
احمد
قرایی
agharaei551@gmail.com
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، سیستان و بلوچستان
LEAD_AUTHOR
جواد
میردار هریجانی
javadmirdar@gmail.com
3
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، زابل، سیستان و بلوچستان
AUTHOR
مصطفی
یوسف الهی
iranmanesh1824@yahoo.com
4
گروه علوم دام، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، سیستان و بلوچستان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر بتائین جیره بر عملکرد تولیدمثلی مولدین نر و ماده سورم (Heros severus)
این مطالعه با هـدف تاثیر بتائین جیره بر فاکتورهای همـاوری، درصد تفریخ تخـم، درصد بازمـاندگی لارو و فاصـله بین تخـمریزیهای متوالی در ماهی سورم Heros severus انجام شد. آزمایش با 3 گروه غذایی شامل: تیمار اول یا شاهد شامل غذایکنستانتره بدون افزودن بتائین، تیمار دوم شامل غذایکنستانتره به همراه 5 گرم بتائین به ازای هر کیلوگرم غذا و تیمار سوم شامل غذایکنستانتره به همراه 10 گرم بتائین به ازای هر کیلوگرم غذا و هر تیمار با 4 تکرار انجام شد. در این پژوهش 12 جفت ماهی مولد نر و ماده سورم در 12 مخزن شیشهای با حجم 50 لیتر و در دمای 1 ± 28 درجه سانتیگراد حداقل یک ماه قبل از شروع تحقیق نگهداری شدند. غذادهی 2 بار در روز و با فاصله زمانی 8 ساعت صورت گرفت. بیشترین هماوری کاری با میانگین 4/655 عدد تخم در تیمار سوم و بیشترین درصد تفریخ 79/98 و درصد بازماندگی لارو با 58/94 در تیمار دوم مشاهده شد که با تیمار اول (شاهد) اختلاف معنیداری داشت. کمترین فاصله بین تخمریزیهای متوالی با میانگین 31/7 روز نیز در تیمار دوم مشاهده شـد که با تیمار شاهد و تیمار سـوم اختـلاف معنیداری نشان داد (05/0P≤). در نتیجـهگیری کلی میتوان بیان نمود که استفاده از 5 گرم بتائین به ازای هر کیلوگرم غذا سبب افزایش کارایی تولیدمثل و کاهش مدت زمان لازم برای تخمریزی در ماهی سورم میگردد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_3159_8143aab3b5a9adac22350ac0a628bb37.pdf
2018-03-21
37
45
10.22124/janb.2017.3159
ماهی سورم
بتائین
جیره
هماوری
درصد تفریخ تخم
بازماندگی لارو
سید حامد
موسوی ثابت
mosavii.h@gmail.com
1
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
LEAD_AUTHOR
عادله
حیدری
adeleheidari14@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
AUTHOR
المیرا
سلحشوری
elmira.salahshori@yahoo.com
3
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تغییرات کورتیزول و گلوکز حاصل از استرس دستکاری حاد در ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) تغذیه شده با سطوح مختلف عصاره پوسته پسته سبز (Pistacia vera)
هدف از این مطالعه، بررسی اثر رژیم غذایی حاوی عصاره پوست پسته در پاسخ های فیزیولوژیک کپور معمولی تحت دستکاری استرس بود. ماهیان با پنج جیره آزمایشی حاوی صفر، 5/0، 5/1، 5/4 و 9 گرم عصاره پوست پسته بر کیلوگرم غذا تغذیه شدند. در پایان آزمایش، تمام ماهیان (12 عدد) در هر مخزن در معرض دستکاری و در هوادهی شدید قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که سطح گلوکز ماهیانی که با صفر، 5/0 و 5/1 گرم عصاره پوست پسته بر کیلوگرم غذا تغذیه شدند، در مقایسه با زمان اولیه (قبل از استرس) افزایش معنی داری داشت (05/0>P). همچنین سطوح مختلف عصاره پوست پسته در رژیم غذایی موفق به کاهش سطح کورتیزول سرم بعد از استرس نشد. بر اساس نتایج به دست آمده، عصاره پوسته پسته تاثیر خوبی بر روی پاسخ به استرس خصوصاً بر روی میزان گلوکز داشته و اضافه کردن 5/1 گرم عصاره بر کیلوگرم غذا میتواند برای ماهی کپور مفید باشد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_3160_418a0b47642ace4973432e894b856046.pdf
2018-03-21
47
54
10.22124/janb.2018.3160
ترکیبات فنلی
آنتیاکسیدان
گیاهان دارویی
استرس
پسته
کپور معمولی
جواد
معتمدی تهرانی
1
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، اصفهان
LEAD_AUTHOR
عیسی
ابراهیمی
2
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، اصفهان
AUTHOR
سید امیر حسین
گلی
3
دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، اصفهان
AUTHOR
فریبا
شفیعی حسن آبادی
4
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، اصفهان
AUTHOR
ابراهیم
متقی
5
دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، اصفهان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ساختار بافت مری در ماهی سیم معمولی Abramis brama در مراحل اولیه تکوین با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره (TEM)
در این تحقیق روند تکوین مری ماهی سیم معمولی (Abramis brama) در طی مراحل اولیه توسعه، توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره تا 60 روز پس از تفریخ بررسی شد. لاروهای این ماهی از زمان تفریخ تا 6 روز بعد از آن به صورت روزانه، از زمان 8 الی 20 روز بعد از تفریخ به صورت یک روز در میان و از زمان 20 الی 40 روز بعد از تفریخ با فاصله زمانی 5 روز نمونه برداری شدند و دو نمونهبرداری آخر در روزهای 50 و 60 بعد از تفریخ انجام شد. سپس این لارو ها در محلول بوئن و گلوتارآلدئید 4% تثبیت شدند. نتایج نشان داد که توسعه مری از بخش جلویی لوله گوارش از زمان تفریخ آغاز میشود. در این زمان، اپیتلیوم مری از نوع بافت پوششی سنگفرشی بود. در یک روز بعد از تفریخ، مری به شکل یک لوله نازک با بافت اپیتلیوم مکعبی تمایز یافت. اولین سلول موکوسی در لایه مخاطی مری در روز دوم بعد از تفریخ، تمایز یافت و از روز سوم بعد از تفریخ، مواد ذخیره ای متنوعی در سلولهای موکوسی مشاهده شد. همچنین، در این روز سلولهای بافت اپیتلیوم به صورت کاملاً استوانهای درآمد. اولین غنچه چشایی در روز پنجم پس از تفریخ مشاهده شد و ایجاد حالت مضرس در رأس لایه مخاطی، اتفاق دیگر این روز بود. در ادامه، چینهای طولی مری در روز هشتم بعد از تفریخ متمایز شدند و پس از آن تا روز 25 پس از تفریخ، تغییر محسوسی در ساختار بافت مری بهجز تغییرات در اندازه، تعداد و سلولها مشاهده نشد. از روز 25 الی 60 روز بعد از تفریخ و با تجمع سلولهای موکوسی در بخش عقبی و سلولهای چشایی در بخش جلویی، بافت مری به دو بخش قابل تفکیک است.
https://janb.guilan.ac.ir/article_3161_62f5eb999b86f188d7bf17e8bb664ba7.pdf
2018-03-21
55
64
10.22124/janb.2018.3161
تکوین مری
سیم معمولی
Abramis brama
محمدرضا
صحرائیان
mrsahraeian@ut.ac.ir
1
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، البرز
AUTHOR
سهیل
ایگدری
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، البرز
LEAD_AUTHOR
غلامرضا
رفیعی
grafee@ut.ac.ir
3
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، البرز
AUTHOR
آرش
زیبایی
arash.zibaee@guilan.ac.ir
4
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان
AUTHOR
خوزه
مسغر
meseguer@um.es
5
گروه سلولی مولکولی و بافتشناسی، دانشکده زیستشناسی دانشگاه مورسیا، مورسیا
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر جلبک خشک (کلرلای پودری) بر فاکتورهای رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور Brachionus plicatilis در مقایسه با جلبکهای تازه (Isochrysis galbana و Nannochloropsis oculata)
تحقیقات مختلف اثبات کرده است که رشد و محتوای بیوشیمیایی روتیفرها میتواند تحت تأثیر نوع غذا تغییر کند. ریز جلبکها به عنوان یکی از منابع غذایی مهم برای کشت روتیفرها به ویژه از لحاظ شاخصهایی نظیر رشد، بقا، میزان پروتئین، چربی و اسیدهای چرب، ضروری هستند. در تحقیق حاضر اثر جلبک خشک کلرلا (معادل وزنی جلبکهای تازه) در مقایسه با جلبکهای تازه ایزوکرایسیس گالبانا و نانوکلروپسیس آکولاتا با غلظت cell/mL 106×5 بر رشد و ترکیبات بدنی روتیفر آب شور بررسی شد. کشت روتیفرها در شرایط استاندارد و در ظروف پلاستیکی 500 میلیلیتری و با تراکم اولیه 30 عدد در میلیلیتر صورت گرفت. نتایج نشان داد که میزان رشد جمعیت روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا (cell/mL106×5) بیش از روتیفرهای تغذیه شده با نانوکلروپسیس و پودر کلرلا است (05/0>P). بیشترین و کمترین نرخ رشد ویژه به ترتیب در روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا و پودر کلرلا مشاهده شد (05/0>P). بیشترین محتوای پروتئین در تیمار پودر کلرلا و حداکثر چربی در روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا مشاهده شد. میزان اسید چرب غیر اشباع DHA و همچنین نسبت DHA/EPA در روتیفرهای تغذیه شده با جلبک ایزوکرایسیس گالبانا به طور معنیداری بیش از دیگر تیمارها بود، در حالی که میزان EPA در روتیفرهای تغذیه شده با نانوکلروپسیس آکولاتا به طور معنیداری بیش از دیگر تیمـارها بود. بر اساس مطالعه حاضر جلبک خشک کلرلا نمیتواند جایگزین بهتری برای جلبـکهای تازه در ایجاد رشد مناسب روتیفر B. plicatilis باشد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_3162_02caf072d2d60f7a53de4af9e6bbbb7f.pdf
2018-03-21
65
77
10.22124/janb.2018.3162
ایزوکرایسیس گالبانا
نانوکلروپسیس آکولاتا
پودر کلرلا
رشد
تولیدمثل
روتیفر آب شور
احمد
احمدی
ahmad.ahmadi3329@gmail.com
1
گروه شیلات و آبزیان، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، آذربایجان غربی
AUTHOR
نصراله
احمدی فرد
nasrollah@gmail.com
2
گروه شیلات و آبزیان، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، آذربایجان غربی
LEAD_AUTHOR
ابراهیم حسین
نجد گرامی
n.ahmadifard@urmia.ac.ir
3
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، آذربایجان غربی
AUTHOR