ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر سطوح مختلف گلوکزامین بر برخی شاخصهای رشد، ایمنی و بیوشیمیایی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii)
چکیده این مطالعه بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف گلوکزامین بر عملکرد رشد، شاخصهای بیوشیمیایی و ایمنی سرم در بچه تاسماهی سیبری انجام شد. برای این منظور ماهیان (وزن اولیه 4/0 ± 3/9 گرم) در 12 حوضچه فایبرگلاس با تراکم 15 عدد ماهی به صورت تصادفی توزیع و طی مدت 56 روز با سطوح مختلف گلوکزامین شامل: صفر (شاهد)، 250، 750 و 1500 میلیگرم در کیلوگرم خوراک غذادهی شدند. بر اساس نتایج رشد، بیشترین میزان وزن نهایی (6/1 ± 1/63 گرم)، وزن کسب شده (82/1 ± 14/54 گرم)، افزایش وزن (23/23 ± 28/558 درصد) و نرخ رشد ویژه (08/0 ± 36/3 درصد در روز) در تیمار 1500 میلیگرم نسبت به دیگر تیمارها دیده شد (05/0p <). نتایج این بررسی نشان داد که اختلاف معناداری در درصد بازماندگی و میزان گلوکز خون بین تیمارهای مختلف آزمایشی وجود ندارد. نتایج بررسی شاخصهای ایمنی سرم نشان داد که بیشترین میزان ایمونوگلوبولین M سرم (5/0 ± 1/38 میلیگرم/دسیلیتر) و اجزای کمپلمان C3 (17/0 ± 2/5 میلیگرم/دسیلیتر) و C4 (0/1 ± 72/20 میلیگرم/دسیلیتر) در تیمار 1500 میلیگرم مشاهده شد (05/0p <). در نقطه مقابل، با افزایش غلظت گلوکزامین میزان فعالیت آنزیمهای کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفـاتاز کاهش یافت و کمترین میزان آنـها در تیمار 1500 میلیگرم مشاهده شد (05/0p <). در مجموع، تأثیـر مثبت غلظتهای بالاتر گلوکزامین بهخصوص در سطح 1500 گرم در کیلوگرم خوراک روی شاخصهای رشد و ایمنی بچه تاسماهی سیبری مثبت ارزیابی شد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_4546_594c61130e99cacaf01869d3cc04b3c2.pdf
2020-03-20
1
12
10.22124/janb.2020.17348.1100
گلوکزامین
تاسماهی سیبری
رشد
آنزیم کبدی
سیستم ایمنی
مریم
نظری
maryam_nazari18@yahoo.com
1
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، تهران، ایران
AUTHOR
سید پژمان
حسینی شکرابی
hosseini.pezhman@yahoo.com
2
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
مهدی
شمسایی مهرجان
m.shamsaie@srbiau.ac.ir
3
گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، تهران، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر عصاره خوراکی گیاه سرخارگل (Echinacea purpurea) بر شاخصهای رشد، خون شناسی و ایمنی ذاتی در تاسماهی سیبری (Acipenser baerii)
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر عصاره سرخارگل بر شاخصهای رشد، خونشناسی و ایمنی ذاتی در بچه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) انجام شد. بدین منظور، 120 قطعه بچه تاسماهی سیبری با میانگین وزنی 08/0 ± 12/53 گرم در چهار گروه با سه تکرار تقسیم شدند. ماهیان به مدت 8 هفته با جیرههای آزمایشی حاوی صفر، 5/0، 1 و 5/1% عصاره سرخارگل تغذیه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که ماهیان تغذیه شده با جیره حاوی 5/1% سرخارگل دارای بیشترین وزن نهایی، درصد افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و شاخص وضعیت بودند (05/0>p). بهترین ضریب تبدیل غذایی نیز در تیمار 5/1% سرخارگل مشاهده شد (05/0>p). نتایج خون شناسی نیز بهبود تمامی شاخص-های مورد بررسی مانند تعداد گلبول سفید و قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت و شاخصهای گلبولی را در تیمارهای دریافتکننده سرخارگل نشان داد و بهترین نتایج در تیمار 5/1% سرخارگل بهدست آمد (05/0>p). اختلاف معنیداری در شاخصهای ایمنی ذاتی در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده شد (05/0>p)، به طوری که بیشترین میزان لایزوزیم، بالاترین سطح کمپلمان و انفجار تنفسی در تیمار 5/1% سرخارگل بهدست آمد. طبق نتایج بهدست آمده، سطح 5/1% سرخارگل میتواند منجر به بهبود برخی شاخصهای رشد، خونشناسی و ایمنی ذاتی تاسماهی سیبری شود.
https://janb.guilan.ac.ir/article_4547_a17f6c8e803209131f63315e5257cb54.pdf
2020-03-20
13
25
10.22124/janb.2020.17007.1094
سرخارگل
ایمنی
عملکرد رشد
خون شناسی
تاسماهی سیبری
علی عمران
خواجه پور
alikhajehpoor@gmail.com
1
گروه شیلات، دانشگاه آزاداسلامی، واحد قائم شهر، قائم شهر، مازندران، ایران
AUTHOR
روح الله
جوادیان
ro.javadian@gmail.com
2
گروه شیلات، دانشگاه آزاداسلامی، واحد قائم شهر، قائم شهر، مازندران، ایران
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات روغن زیتون و بوتیل هیدروکسی تولوئن جیره بر آنزیم های گوارشی و کبدی و بافت های کبد و روده تاسماهی ایرانی جوان (Acipenser persicus) در آب لب شور
این تحقیق برای تعیین اثرات روغـن زیتون و بوتیل هیدروکسی تولوئن جیره غـذایی بر آنزیمهای اکسیداتیو، آنزیمهای کبدی و بافتهای کبد و روده تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) انجام شد. ۳۱۵ عدد تاسماهی ایرانی جوان (02/0± ۱۰۸ گرم) در یک طرح کاملاً تصادفی با ۷ تیمار و ۳ تکرار (هر تکرار با ۱۵ ماهی) پس از سازگاری با آب لب شور دریای خزر ذخیرهسازی شدند. غلظتهای ۱، ۳ و ۵% روغن زیتون و غلظتهای ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلیگرم در کیلوگرم بوتیل هیدروکسی تولوئن و یک گروه شاهد در نظر گرفته شدند. در پایان دوره دو ماهه، آنزیمهای اکسیداتیو و کبدی اندازهگیری و از کبد و روده ماهیان نمونهبرداری شد. نتایج نشان داد بیشترین مقادیر آلکالین فسفاتاز و آمینوترانسفراز در تیمار ۱ و آلانین آمینوترانسفراز در تیمار ۲ مشاهده شد (05/0>p). بیشترین مقادیر کاتالاز در تیمار ۳، گلوتاتیون پراکسیداز در تیمار ۴ و همچنین، سوپراکسید دیسموتاز در تیمار ۳ و گروه شاهد مشاهده شد (05/0>p). بافت کبد و روده ماهیانی که از روغن زیتون استفاده کرده بودند، سالم بود. با وجود این، بافت کبد و روده ماهیانی که از جیره حاوی آنتیاکسیدان بوتیل هیدروکسی تولوئن تغذیه کرده بودند، عوارضی از قبیل خونریزی و پرخونی، تراوش صفراوی، آتروفی سلولی، دژنراسیون، نکروز بافتی و تورم سلولی مشاهده شد که با افزایش غلظت تشدید شد. با توجه به نتایج حاصل، استفاده از آنتیاکسیدان سنتتیک بوتیل هیدروکسی تولوئن در جیره غذایی تاسماهی ایرانی جوان توصیه نمیشود.
https://janb.guilan.ac.ir/article_4548_f9fec0c17e62f27931dd0571428c62d0.pdf
2020-03-20
27
41
10.22124/janb.2020.17136.1095
روغن زیتون
بوتیل هیدروکسی تولوئن
آنزیم
هیستولوژی
کبد
روده
تاسماهی ایرانی
اسماعیل
حسین نیا
esmaeilhosseinnia@yahoo.com
1
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
AUTHOR
حسین
خارا
h.khara1974@yahoo.com
2
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
LEAD_AUTHOR
مسعود
فرخ روز
mfarokhrooz@yahoo.com
3
گروه شیلات، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
AUTHOR
ایوب
یوسفی جوردهی
4
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
AUTHOR
رضوان ا...
کاظمی
5
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثرات جایگزینی روغن ماهی جیره غذایی با سطوح مختلف روغن گیاهی کانولا بر شاخص های رشد و بازماندگی بچه ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius)
بررسی حاضر به منظور ارزیابی تأثیر جایگزینی روغن ماهی کیلکا با سطوح مختلف روغن کانولا بر شاخصهای رشد و بازماندگی بچه ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius) در طی یک دوره 60 روزه طراحی و انجام شد. تعداد 180 قطعه بچه ماهی (23/0 ±6/4 گرم) با تراکم 15 قطعه در حوضچههای 300 لیتری توزیع و با 4 تیمار غذایی هر یک با سه تکرار شامل جیرههای حاوی 100% روغن ماهی (T1)، %100 روغن کانولا (T2)، %50 روغن ماهی و 50% روغن کانولا (T3) و %70 روغن ماهی و 30% روغن کانولا (T4) با سطوح پروتئین و چربی یکسان به ترتیب 43% و 14% تغذیه شدند. بیشترین میزان میانگین وزن (46/26 گرم)، طول نهایی (46/13 سانتیمتر) و نرخ رشد ویژه (97/2 درصد در روز) را ماهیان تغذیه شده با تیمار 50% روغن ماهی و 50% روغن کانولا (T3) به خود اختصاص دادند که دارای اختلاف معنیدار با دیگر تیمارها بودند (05/0p≤). همچنین، پایینترین مقدار ضریب تبدیل غذایی (41/1) و بالاترین میزان فاکتور وضعیت (08/0 ± 17/1) در تیمار 3 مشاهده شد. بالاترین نرخ کارایی پروتئین مربوطه به تیمار 4 بود که اختلاف معنیداری را با دیگر تیمارها نشان داد (05/0p≤). میزان درصد بازماندگی در بین تمامی تیمارها 100% بود. بر اساس نتایج حاصل شده، جایگزینی بخشی از روغن کانولا با روغن ماهی (50% روغن ماهی با 50% روغن کانولا) در جیره نه تنها تأثیر منفی بر شاخصهای رشد و بازماندگی بچه ماهی آزاد دریای خزر ندارد، بلکه بهبود این شاخصها را نیز بههمراه خواهد داشت و با کاهش طول دوره پرورش، موجب کاهش هزینه ها میشود.
https://janb.guilan.ac.ir/article_4564_343b7e9d7a28f300618bb295863ff959.pdf
2020-03-20
43
56
10.22124/janb.2021.17324.1099
ماهی آزاد دریای خزر
روغن کانولا
روغن ماهی
عملکرد رشد
بازماندگی
عباس
ساجد خانیان
1
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، مازندران، ایران
AUTHOR
مهرنوش
نوروزی
mnoroozi@toniau.ac.ir
2
گروه بیولوژی دریا، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، تنکابن، مازندران، ایران
LEAD_AUTHOR
محمود
محسنی
mahmoudmohseni73@gmail.com
3
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تاثیر کاربرد گیاه عدسک آبی (Lemna minor) در جیره غذایی بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) بر شاخص های رشد، ماندگاری و ترکیب بیوشیمیایی بدن
در قالب یک طرح کاملا تصادفی، اثر بکارگیری سطوح مختلف پودر گیاه عدسک آبی (Lemna minor) بر شاخصهای رشد، ترکیب لاشه و کارایی پروتیئن در بچه ماهی ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) به مدت 8 هفته بررسی شد. برای این منظور، سطوح مختلف پودر عدسک آبی شامل صفر، 5، 10و 15 درصد، به عنوان تیمارهای آزمایش با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش پودر گیاه عدسک آبی در جیره میزان وزن انفرادی، نرخ رشد ویژه به طور معنیداری کاهش خواهد داشت و ضریب تبدیل غذایی در ماهیها به طور معنیداری افزایش مییابد (05/0>p). شاخص ضریب چاقی متفاوت معنیداری نداشت (05/0<p). افزایش مصرف عدسک آبی تاثیر معنیداری روی سطوح پروتئین، چربی و خاکستر لاشه در مقایسه با تیمار شاهد نشان نداد (05/0<p). نتایج نشان داد که جیره حاوی 5 درصد عدسک آبی تاثیری معنیداری بر شاخصهای رشد ماهی سفید در مقایسه با تیمار شاهد ندارد و با افزایش میزان عدسک آبی به طور معنیداری رشد ماهی کاهش مییابد. میزان بقای ماهی با افزایش میزان عدسک آبی در جیره تغییر معنیداری نشان نداد ولی در تیمار حاوی 15 درصد بیشتر بود. با توجه به اینکه اختلاف معنیداری بین شاخصهای رشد در تیمار شاهد و تیمار حاوی 5 درصد عدسک آبی وجود نداشت، اینطور نتیجه گیری شد که میتوان پودر عدسک آبی را تا میزان 5 درصد، در جیره غذایی ماهی سفید بکار برد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_4573_301a7e945af2b277352c0f9389f5b98c.pdf
2020-03-20
55
70
10.22124/janb.2021.17662.1107
تغذیه
ماهی سفید
عدسک آبی
شاخص های رشد
ماندگاری
ترکیب بدن
غلامرضا
رفیعی
ghrafiee@ut.ac.ir
1
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، البرز، ایران
LEAD_AUTHOR
سمیه
کریمی
somaie.karimi@ut.ac.ir
2
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، البرز، ایران
AUTHOR
سید ولی
حسینی
svhosseni@ut.ac.ir
3
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، البرز، ایران
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر جیره غذایی حاوی پروبیوتیک اختصاصی بر برخی از شاخص های رشد، ایمنی، آنزیم های کبدی و فلور باکتریایی روده بچه تاسماهی پرورشی ایرانی Acipenser persicus
این مطالعه به منظور افزایش راندمان تولید بچه تاسماهی ایرانی در راستای برنامههای بازسازی ذخایر و توسعه پرورش آنها در کشور انجام شد. برای انجام این آزمایش، 600 قطعه بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) در قالب چهار تیمار (با سه تکرار) به ترتیب (74/0 ± 76/10 گرم و 70/0 ± 49/14 سانتیمتر) به 12 مخزن فایبرگلاس با حجم 300 لیتر معرفی شدند. بچهماهیان به مدت 60 روز پرورش یافتند. غذای بچهماهیان با 150، 300 و 450 میلیگرم از پودر حاوی 4 سویه باکتری Lactococcus lactis، Pediococcus pentosaceus، Weissella cibaria و Enterococcus faecalis برای ساخت غلظتهای مشخص 109 × 5/1 (تیمار 2)، 109 × 3 (تیمار 3) و 109 × 5/4 پرگنه باکتری در گرم (تیمار 4) به ازای هر کیلوگرم غذا تهیه شد. جیره گروه شاهد (تیمار 1) نیز بدون باکتریهای پروبیوتیک بود. نتایج نشان داد که در تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری در شاخصهای رشد وجود نداشت (05/0<p). با وجود این، بیشینه و کمینه میانگین وزن نهایی به ترتیب در ماهیان جوان تیمارهای 2 و 1 مشاهده شد. نتایـج شاخصهای آنزیمی کبد و LDH، ایمونوگلوبولین M، فعالیت لیزوزیم و فلور باکتریایی روده نشان داد که کمینه و بیشینه مقدار این شاخصها با اختلاف معنیدار به ترتیب در تیمارهای 2 و 1 مشاهده شدند (05/0>p). بیشینه تعداد باکتریهای پروبیوتیک روده در تیمار 2 و کمینه آن در تیمار 4 با اختلاف معنیدار (05/0>p) رخ داد. اگرچه جیره دارای پروبیوتیک نتوانست در بچه تاسماهی ایرانی در بازه وزنی 60-10 گرم در شاخصهای رشد تأثیر معنیدار ایجاد کند، اما جیره حاوی پروبیوتیک با غلظت 109 × 5/1 کلنی باکتری در گرم (تیمار 2) به طور معنیدار سبب بهبود شاخصهای ایمنی، آنزیمی و فلور باکتریایی روده شد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_4584_96c4adf0a4c06cd3645d877b805cec13.pdf
2020-03-20
71
85
10.22124/janb.2021.18074.1113
تاسماهی ایرانی
پروبیوتیک
رشد و ایمنی
آنزیم های کبدی
فلور باکتریایی
رضوان اله
کاظمی
rezkazemi2000@yahoo.com
1
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
LEAD_AUTHOR
مهتاب
یارمحمدی
mahtabyarmohammadi@gmail.com
2
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
علیرضا
شناور ماسوله
shenavar1969@gmail.com
3
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
علی
حلاجیان
alihallajian@gmail.com
4
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
بابک
تیزکار
btizkar@yahoo.com
5
گروه آبزی پروری، مرکز آموزش و تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
هوشنگ
یگانه
hooshang.yegane@yahoo.com
6
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
جلیل
جلیل پور
tjalilpoor@yahoo.com
7
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR
مهدی
علیزاده
ana_alizadeh2003@yahoo.com
8
موسسه تحقیقات بینالمللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، گیلان، ایران
AUTHOR