به منظور بررسی اثر تیامین (ویتامین B1) بر تغییرات فیزیولوژیک و عملکرد تولید مثلی ماهی استرلیاد(Acipenserruthenus)، تعداد 30 مولد ماده (15 ± 698 گرم) که در مرحله 4 رسیدگی جنسی بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو تیمار و سه تکرار در 6 تانک فایبرگلاس (حجم آبگیری 3/1063 لیتر) توزیع شدند. تیمار اول (تیامین) با جیره ای حاوی mg/kg 10 تیامین هیدروکلراید و تیمار دوم (آنتی تیامین) با جیره ای حاوی g/kg 1 آمپرولیوم هیدروکلراید در جیره خشک به مدت 5 ماه تغذیه شدند. پس از این مدت، ماهیان با تزریق هورمون LHRH-A2تکثیر شدند. در انتهای دوره، پارامترهای رشد تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد (05/0P>). میزان هماتوکریت و هموگلوبین در تیمار تیامین افزایش معنی داری داشت (05/0P<)، اما تعداد گلبول قرمز، تعداد گلبول سفید، شاخص های خونی و درصد افتراقی گلبول های سفید تفاوت معنی داری نداشتند (05/0P>). شاخص قطبیت هسته در سه مرحله (روزهای صفر، 75 و 150) اندازه گیری شد که در وسط و انتهای دوره کاهش معنی داری در تیمار تیامین مشاهده شد (05/0P<). گلوکز شش فسفات دهیدروژناز و استرادیول تفاوت معنی داری نشان ندادند (05/0P>)، اما تستوسترون افزایش معنی داری در تیمار تیامین داشت (05/0P<). تعداد تخمک در هر گرم و زمان پاسخ به القای هورمونی افزایش معنی داری به ترتیب در تیمار آنتی تیامین و تیامین داشت (05/0P<)، اما هماوری و تیامین تخم تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>). با توجه به نتایج این مطالعه، حضور تیامین در جیره می تواند منجر به بهبود برخی شاخص های فیزیولوژیک و تولیدمثلی در مولدین ماهی استرلیاد شود و یک ماده ضروری در فصل تکثیر ماهیان محسوب می شود.