دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
1
1
2015
03
21
تغییرات فیزیولوژیک و عملکرد تولیدمثلی مولدین ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus) در حضور یا عدم حضور تیامین در جیره
1
14
FA
ساره
قیاسی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
بهرام
فلاحتکار
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
bfalahatkar@yahoo.com
به منظور بررسی اثر تیامین (ویتامین B<sub>1</sub>) بر تغییرات فیزیولوژیک و عملکرد تولید مثلی ماهی استرلیاد(<em>Acipenser</em><em>ruthenus</em>)، تعداد 30 مولد ماده (15 ± 698 گرم) که در مرحله 4 رسیدگی جنسی بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو تیمار و سه تکرار در 6 تانک فایبرگلاس (حجم آبگیری 3/1063 لیتر) توزیع شدند. تیمار اول (تیامین) با جیره ای حاوی mg/kg 10 تیامین هیدروکلراید و تیمار دوم (آنتی تیامین) با جیره ای حاوی g/kg 1 آمپرولیوم هیدروکلراید در جیره خشک به مدت 5 ماه تغذیه شدند. پس از این مدت، ماهیان با تزریق هورمون LHRH-A<sub>2</sub>تکثیر شدند. در انتهای دوره، پارامترهای رشد تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد (05/0P>). میزان هماتوکریت و هموگلوبین در تیمار تیامین افزایش معنی داری داشت (05/0P<)، اما تعداد گلبول قرمز، تعداد گلبول سفید، شاخص های خونی و درصد افتراقی گلبول های سفید تفاوت معنی داری نداشتند (05/0P>). شاخص قطبیت هسته در سه مرحله (روزهای صفر، 75 و 150) اندازه گیری شد که در وسط و انتهای دوره کاهش معنی داری در تیمار تیامین مشاهده شد (05/0P<). گلوکز شش فسفات دهیدروژناز و استرادیول تفاوت معنی داری نشان ندادند (05/0P>)، اما تستوسترون افزایش معنی داری در تیمار تیامین داشت (05/0P<). تعداد تخمک در هر گرم و زمان پاسخ به القای هورمونی افزایش معنی داری به ترتیب در تیمار آنتی تیامین و تیامین داشت (05/0P<)، اما هماوری و تیامین تخم تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>). با توجه به نتایج این مطالعه، حضور تیامین در جیره می تواند منجر به بهبود برخی شاخص های فیزیولوژیک و تولیدمثلی در مولدین ماهی استرلیاد شود و یک ماده ضروری در فصل تکثیر ماهیان محسوب می شود.
ویتامین B1,فیزیولوژی,تولیدمثل,استرلیاد
https://janb.guilan.ac.ir/article_116.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_116_33825103a99e53318216d5ec9c74e8c4.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
1
1
2015
03
21
روند تغییرات فعالیت پروتئازی دستگاه گوارشی فیل ماهی (Huso huso) در طی دوران تکوین لاروی
15
23
FA
رضا
عسگری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی 4314، ایران
سهیل
ایگدری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی 4314، ایران
soheil.eagderi@ut.ac.ir
غلامرضا
رفیعی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی 4314، ایران
هادی
پورباقر
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، صندوق پستی 4314، ایران
ناصر
آق
پژوهشکده آرتمیا و جانوران آبزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
در این تحقیق روند تغییرات فعالیت پروتئازی معده (پپسین) و لوزالمعده (تریپسین و کیموتریپسین) از زمان تخمگشایی تا روز پنجاهم پس از تخمگشایی در نوزاد فیل ماهی (<em>Huso huso</em>) مطالعه شد. نوزادان فیل ماهی تازه تخمگشایی شده از مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی (گرگان، ایران) تهیه شدند. نمونه برداری بلافاصله پس از تخمگشایی و در روزهای 7، 14، 18، 23، 28، 35، 42 و 50 پس از تخمگشایی انجام شد. نتایج نشان داد که نوزاد فیل ماهی در زمان شروع تغذیه خارجی دارای غدد معدی فعال، با توجه به افزایش فعالیت پروتئازی معده میباشد، در حالی که فعالیت پروتئازی لوزالمعده پس از جذب کیسه زرده کاهش مییابد که نشان دهنده اهمیت آنزیمهای پروتئازی لوزالمعده در مراحل جذب کیسه زرده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که نوزاد فیل ماهی بلافاصله پس از اتمام کیسه زرده دارای دستگاه گوارش تکامل یافته برای هضم پروتئازی غذای دستی است.
فیل ماهی (Huso huso),فعالیت پروتئازی,تکوین
https://janb.guilan.ac.ir/article_117.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_117_38d73bbe7b9b8a08c6e59b0374ba78e1.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
1
1
2015
03
21
تأثیر افزودن ال-کارنیتین به جیره غذایی بر عملکرد بدنی ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)
25
36
FA
ام البنین
طاهری کندر
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، هرمزگان
میر مسعود
سجادی
0000-0001-7221-8461
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گیلان، صومعه سرا، گیلان
mmsajjadi@hotmail.com
ایمان
سوری نژاد
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، هرمزگان
i_sourinezhad@yahoo.com
فرشته
خادمی
گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی و جوی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، هرمزگان
به منظور بررسی تأثیر ال-کارنیتین در جیره غذایی بر روند رشد و ترکیب شیمیایی بدن ماهی صبیتی، آزمایشی با 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 03/0 ± 01/3 گرم به مدت 10 هفته طراحی و انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح صفر، 500، 1000 و 1800 (به ترتیب شاهد، <sub>500</sub>L-C، <sub>1000</sub>L-C و <sub>1800</sub>L-C) میلی گرم ال-کارنیتین در هر کیلوگرم جیره، با سه تکرار در قالب یک طرح کاملاً تصادفی بودند. غذادهی در طول دوره به صورت دستی و بر اساس سیری، روزانه در سه نوبت انجام شد. در پایان دوره، رشد و ترکیب شیمیایی لاشه شامل سطوح پروتئین خام، چربی خام، درصد رطوبت و خاکستر بررسی شد. تفاوت معنی داری در شاخص های رشد نظیر وزن نهایی و ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، نسبت کارایی پروتئین، سرعت رشد روزانه و درصد افزایش وزن بدن در بین تیمارها مشاهده گردید (05/0P<) و بیشترین عملکرد رشد در سطح 1000 میلی گرم ال-کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی تعیین شد. سطح پروتئین خام در تیمار آزمایشی <sub>1000</sub>L-C، در مقایسه با گروه شاهد افزایش داشته و دارای اختلاف معنی دار آماری بود (05/0P<). درصد چربی خام لاشه در تیمارهای آزمایشی <sub>500</sub>L-C و <sub>1000</sub>L-C در مقایسه با گروه شاهد کاهش داشت و کمترین مقدار آن در تیمار <sub>1000</sub>L-C مشاهده شد (05/0P<). درصد رطوبت بدن، در تیمار آزمایشی <sub>1000</sub>L-C و همچنین درصد خاکستر لاشه در تمام تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت و دارای اختلاف معنی دار بود (05/0P<). بر اساس نتایج مطالعه حاضر، سطح 1000 میلی گرم ال-کارنیتین در کیلوگرم جیره غذایی اثرات مثبتی بر رشد و ترکیبات شیمیایی لاشه بچه ماهی صبیتی دارد.
ال-کارنیتین,رشد,آنالیز لاشه,ماهی صبیتی (Sparidentex hasta)
https://janb.guilan.ac.ir/article_118.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_118_3aa37f8ea024f36509f3f76ff6c22c63.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
1
1
2015
03
21
تاثیر باسیلوسهای پروبیوتیکی بر کارایی تغذیه و کیفیت لاشه نوزاد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhinchus mykiss)
37
49
FA
حکیمه
سرگزی
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد، گلستان
h.sargazi68@gmail.com
حجت ا..
جعفریان
گروه شیلات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد، گلستان
در این تحقیق اثرات باسیلوسهای پروبیوتیکی بر کارایی تغذیه و کیفیت لاشه نوزاد ماهیان قزلآلا (<em>Oncorhynchus mykiss</em>)، با به کارگیری محصول تجاری پروتکسین آکواتک شامل مخلوط پنج گونه از باسیلوسهای پروبیوتیکی (<em>Basilus licheniformis</em> ،<em>B. subtilis</em>، <em>B. polymyxa</em>، <em>B. laterosporus</em>و (<em>B. circulans</em> از طریق مکمل سازی جیره به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. نوزادهای ماهی قزل آلا با وزن متوسط 32 ± 463 میلی گرم تهیه شده و جیره آنها با مخلوط پنج باسیلوس ذکر شده، در غلظتهای 10<sup>6 </sup>× 1 (تیمار <sub>1</sub>D)، 10<sup>7 </sup>× 1 (تیمار <sub>2</sub>D) و 10<sup>8 </sup>× 1 (تیمار <sub>3</sub>D) در هر 100 گرم غذا مکمل سازی شد و اثر تیمارهای پروبیوتیکی با تیمار شاهد که دارای جیره فاقد پروبیوتیک بود مقایسه شد. تغذیه از 5 تا 8% وزن بدن متغیر بود. تیمار <sub>2</sub>D بطور معنیدار رشد بهتری را با ضریب تبدیل غذایی کمتر نسبت به گروه شاهد و تیمار <sub>1</sub>D نشان داد. نتایج نشان داد که در تیمارهای آزمایشی، پروبیوتیکها روی نسبت کارایی پروتئین، نسبت کارایی چربی و ارزش تولید پروتئین در مقایسه با تیمار شاهد، تاثیرات مثبت و معنی داری داشتند (05/0P<). سطوح ماده خشک لاشه، پروتئین خام و چربی خام لاشه نیز در تیمار <sub>2</sub>D به طور معنی دار افزایش یافت (05/0P<). نتایج این مطالعه نشان داد که پروبیوتیکهای باسیلی باعث افزایش کارآیی تغذیه و بهبود کیفیت لاشه نوزاد قزلآلا میشوند.
قزل آلا,تغذیه,پروبیوتیک,مکمل سازی
https://janb.guilan.ac.ir/article_119.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_119_0f875376250a57fa4d145070c16805ac.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
1
1
2015
03
21
استخراج آنزیم لیپاز از روده ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) و بررسی اثر بازدارندهها و فلزات بر فعالیت آن
49
57
FA
نرگس
انوشه
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
سید ولی
حسینی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
رسول
مدنی
بخش بیوتکنولوژی، موسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی، کرج
mr_madani@yahoo.com
عباس
زمانی
0000-0003-3332-0396
گروه شیلات دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ملایر، ملایر
a.zamani@malayeru.ac.ir
آبزیان از جمله منابع مهم جهت استخراج ترکیبات با ارزشی مانند آنزیم میباشند. در این پژوهش آنزیم لیپاز از روده ماهی قزلآلای رنگین کمان استخراج شد و مورد بررسی قرار گرفت. جهت استخراج این آنزیم، چربیزدایی چندین بار با استون انجام شد سپس برای رهاسازی آنزیم از آمونیوم سولفات (با اشباعیت 60 درصد) استفاده گردید و پس از آن جهت تغلیظ نمونه، اولترافیلتراسیون انجام گرفت. تخلیص نهایی آنزیم نیز با عبور نمونه از ستون کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون سفادکس جی-75 انجام شد. پس از استخراج، اثر دو بازدارنده فنیل متیل سولفونیل فلوراید و اتیلن دیامین تترا استیک اسید بر فعالیت لیپاز مورد بررسی قرار گرفت. سنجش فعالیت آنزیم با استفاده از سوبسترای پارانیتروفنیل پالمیتات انجام شد. نتایج نشان داد که فنیل متیل سولفونیل فلوراید و اتیلن دیامین تترا استیک اسید اثر بازدارندگی معنیداری بر فعالیت آنزیم لیپاز تخلیص شده دارند (05/0>P) یونهای CaCl<sub>2</sub>، MgCl<sub>2</sub> و MnCl<sub>2</sub> بطور معنیداری فعالیت آنزیم لیپاز را افزایش (05/0>P) و KCl و NaCl نیز به طور معنی داری فعالیت را کاهش دادند (05/0>P). بنابراین در مورد استفاده از لیپاز روده قزلآلای رنگین کمان به عنوان افزودنی در صنایع مرتبط، از این بازدارندهها و فلزات میتوان جهت بازداشتن یا افزایش فعالیت آنزیم استفاده کرد.
https://janb.guilan.ac.ir/article_146.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_146_c747c3b7d12bd8542bcb9a6c4b148465.pdf
دانشگاه گیلان
تغذیه آبزیان
2980-8499
1
1
2015
03
21
سمیت کلوئید نانو نقره در ماهی گورخری (Danio rerio): یون ها، نانو ذرات یا هر دو؟
59
68
FA
سید علی
جوهری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
sajohari@gmail.com
لیلا
حبیبی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
سیده ژینو
حسینی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
jino.hoseyni@gmail.com
تولید و استفاده روز افزون نانو ذرات نقره می تواند به رهایش این مواد به بوم سازگان آبی و آثار سمی در آبزیان منجر شود. هنوز به درستی مشخص نیست که آثار سمی مشاهده شده پس از رویارویی آبزیان با کلوئید نانو نقره، ناشی از نانو ذرات نقره موجود در کلوئید بوده یا یون های نقره آزاد موجود در آن و یا ترکیبی از این دو در این امر نقش دارند. در این مطالعه آثار سمیت حاد "کلوئید نانو نقره" (حاوی یون های آزاد و نانو ذرات نقره) در مقایسه با سمیت "نانو ذرات نقره" جدا شده از کلوئید نانو نقره (فاقد یون های آزاد نقره) در ماهی گورخری (<em>Danio rerio</em>) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشهای سم شناسی حاد بر اساس استاندارد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی برنامه ریزی و اجرا گردید. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت فاقد اثر سمیت، کمترین غلظت ایجاد کننده سمیت، حداکثر غلظت قابل قبول و غلظت کشنده میانی "کلوئید نانو نقره" به ترتیب 250، 240، 90/248 و 64/300 برابر کمتر از مقادیر مربوط به "نانو ذرات نقره" بود. بنابراین سمیت کلوئید نانو نقره، بیشتر از آن که مربوط به نانو ذرات نقره باشد، ناشی از یون های آزاد نقره موجود در این کلوئید می باشد. در مجموع "کلوئید نانو نقره" و "نانو ذرات نقره" به ترتیب جزو مواد شیمیایی "بسیار سمی" و "سمی" برای آبزیان طبقه بندی می شوند و باید از رهایش این مواد به محیط زیست پیشگیری شود.
نانو سم شناسی آبزیان,نانو ذرات نقره,کلوئید نانو نقره,نقره یونی,ماهی گورخری
https://janb.guilan.ac.ir/article_147.html
https://janb.guilan.ac.ir/article_147_b49a05479a99bf91a350c077ee7b061a.pdf