تعیین میزان تجمع زیستی آلومینیوم در بافت‌های کبد، آبشش و عضله ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مدیریت اکوسیستم‌های طبیعی، پژوهشکده تالاب بین‌المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، سیستان و بلوچستان

2 گروه شیلات، پژوهشکده تالاب بین‌المللی هامون، دانشگاه زابل، زابل، سیستان و بلوچستان

چکیده

آلومینیوم جزء عناصر فراوان پوسته زمین است و ممکن است غلظتش به دلیل وقایع طبیعی و فعالیت­های صنعتی در اکوسیستم‌های آبی افزایش یابد. هدف از این مطالعه بررسی تجمع زیستی آلومینیوم در بافت­های کبد، آبشش و عضله ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) است که در غلظت­های 1، 2، 4 و 6 میلی­گرم بر لیتر آلومینیوم در محیط آزمایشگاهی انجام شد. میزان آلومینیوم در بافت­های مورد نظر بعد از هضم شیمیایی توسط دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی سنجیده شد. مقایسه میزان تجمع آلومینیوم در بافت­های آبشش، کبد و عضله در غلظت­های مختلف آلومینیوم با گروه شاهد اختلاف معنـی­دار نشان داد (05/0>P). بیشتــرین میزان تجمع آلومـینیوم در بافت آبشش، کـبد و عضله به ترتـیب 4/0 ± 3/51، 5/0 ± 86/20 و µg/g D.W 28/0 ± 5/11 در غلـظت 6 میلی­گرم (96 ساعت) و کمـترین میزان 01/0 ± 2/1، 1/0 ± 9/2 و µg/g D.W03/0 ± 18/0 در گروه شاهد مشاهده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین میزان تجمع زیستی آلومینیوم در بافت­های مختلف به ترتیب در آبشش، کبد و عضله می­باشد. همچنین مشخص شد که با افزایش غلظت آلومینیوم در محیط میزان شاخص تجمع زیستی کاهش می­یابد که دلیل این کاهش ممکن است فعالیت فیزیولوژیک بافت­ها باشد. همبستگی پیرسون ارتباط معنی­دار بین زمان و تجمع آلومینیوم در بافت­های عضله و کبد نشان داد (01/0>P). آبشش بهترین اندام هدف برای فلز آلومینیوم است که می­توان از آن به عنوان شاخص آلودگی محیط استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Determination of aluminium bioaccumulation in liver, gill and muscle tissues of the common carp (Cyprinus carpio)

نویسندگان [English]

  • Mohadeseh Miri 1
  • Hashem Khandan Barani 2
1 Natural Ecosystems Management Department, Hamoun International Wetland Research Institute, University of Zabol, Zabol, Sistan & Baluchistan, Iran
2 Fisheries Department, Hamoun International Wetland Research Institute, University of Zabol, Zabol, Sistan & Baluchistan, Iran
چکیده [English]

Aluminium is an abundant metal on earth and its concentration has increased in aquatic environments as a result of natural and industrial activities. The aim of this study was to examine the bioaccumulation of aluminium in tissues of liver, gill and muscle of common carp (Cyprinus carpio) that was used in concentrations of 1, 2, 4 and 6 mg/L in vitro. The metal in the tissues after chemical digestion was measured by atomic absorption spectrophotometer. Compare the amount of aluminium accumulation in the tissues of gill, liver and muscle showed significant differences in different concentrations of aluminium with the control group (P<0.05). The highest amount of aluminium accumulation in gill, muscle and liver were 51.3 ± 0.4, 20.86 ± 0.5 and 11.50 ± 0.28 μg/g D.W at a concentration of 6 mg (96 hours), respectively, and the lowest were 1.2 ± 0.01, 2.9 ± 0.1 and 0.18 ± 0.3 μg/g D.W in the control group. The results showed that the highest bioaccumulation of aluminium in different tissues were gill, liver and muscle, respectively. Also, it was found that with increasing concentration of aluminium in the environment, bio-accumulation index decreased because of probably physiological activity of tissues. Significant relationship was observed between exposed time and aluminium accumulation in muscle and liver tissue. The gill is the target organ for aluminium that can be used as an indicator of environmental contamination.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Bioaccumulation index
  • Aluminium
  • Common carp
  • Tissues