تأثیر جایگزینی جلبک قرمز بر ساختار بافت شناسی و آنزیم های دستگاه گوارش تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، خوزستان

2 گروه علوم درمانگاهی و قطب علمی بهداشت ماهیان گرمابی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، خوزستان

10.22124/janb.2024.26403.1230

چکیده

تیلاپیای نیل یکی از ماهی­های مهم تجاری در بسیاری از نقاط جهان است. از جلبک­های با مصارف فراوان در ترکیب جیره غذایی می­توان به اعضای شاخه جلبک­های قرمز اشاره کرد. هدف تحقیق حاضر، تأثیر جایگزینی جلبک قرمز در جیره بر آنزیم­ها و فراسنجه­های بافتی دستگاه گوارش تیلاپیای نیل بوده است. برای این منظور، 120 قطعه ماهی تیلاپیا با میانگین وزنی 1 ± 30 گرم پس از سازگاری به مدت ۸ هفته در آکواریوم­های 100 لیتری با جیره بیومار حاوی صفر، 3%، 6% و 9% جلبک قرمز و با سه تکرار در هر تیمار تغذیه شدند. پس از پایان دوره پرورش، ماهیان بوسیله پودر گل میخک بیهوش شده و پس از باز کردن محوطه شکمی، نمونه بافتی به اندازه 5/0 سانتی‌متر از قسمت میانی مری و قسمت ابتدایی، میانی و انتهایی روده برداشت و در محلول فرمالین بافر ۱۰% برای تثبیت بافت قرار داده شدند. پس از طی مراحل آماده سازی بافت شامل آبگیری با الکل، شفاف سازی با گزیلول، بلوک‌گیری با پارافین، برش گیری به ضخامت 6-4 میکرون با میکروتوم و رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین در نهایت مطالعه با میکروسکوپ نوری انجام شد. مطالعات هیستومتریک در نواحی میانی مری، و همچنین ابتدا، وسط و انتهای روده نشان داد که بیشترین مقدار یاخته­های موکوسی، بیشترین ضخامت بافت پوششی و لایه عضلانی و همچنین بیشترین ارتفاع و ضخامت پرز مری در تیمار 9% جلبک قرمز بوده است. همچنین آنزیم­های پروتئاز، آمیلاز و لیپاز در تیمارهای مختلف سطح بالاتری نسبت به گروه کنترل داشتند، با این تفاوت که مقدار پروتئاز نسبت به دو آنزیم  آمیلاز و لیپاز بیشتر بود. با توجه به نتایج حاصل از مطالعه حاضر می­توان گفت که امکان استفاده از جلبک قرمز در جیره غذایی تیلاپیای نیل در سطح مذکور فاقد عوارض جانبی بوده و نیز کاربرد آن در این نوع ماهی باعث بهبود فراسنجه­های بافتی مذکور می­شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effect of replacing red algae on histomorphology and enzymes of digestive tract of Nile tilapia, Oreochromis niloticus

نویسندگان [English]

  • Sanaz Kord 1
  • Rahim Abdi 1
  • Isaac Zamani 1
  • Rhima Peyghan 2
1 Department of Marine Biology, Faculty of Marine Science, Khorramshahr University of Marine Science and Technology, Khorramshahr, Khuzestan, Iran
2 Department of Clinical Sciences and Excellence Center of Warm Water Fish Health and Diseases, Faculty of Veterinary Medicine, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Khuzestan, Iran
چکیده [English]

Introduction: Nile tilapia, Oreochromis niloticus is one of the commercially important fish species in many parts of the world. Red algae constitute a widely-used composition of the diet. The purpose of the present study was to replace the red algae on the diet with enzymes and its impact on Nile tilapia gastrointestinal tract.
Materials and methods: A total of 120 pieces of tilapia with an average weight of 30 ± 1 g after acclimation for 6 weeks in 100-L aquariums were divided in 4 groups and three replicates (10 fish in each tank) and then fed with basic diet (BioMar Company, France) containing zero, 3%, 6%, and 9% red algae (C, T3%, T6% and T9%). At the end of the rearing period, the fish was anesthetized by clove powder and after dissecting the abdomen, a  0.5-cm tissue samples were removed from the middle of the esophagus, as well as the anterior, middle, and posterior parts of the intestine, then placed in 10% neutral buffered formalin as a fixative solution. After going through the routine steps of tissue preparation, including dehydration with alcohol, clarification with xylol, blocking with paraffin, cutting with a thickness of 4-6 microns with a microtome, and hematoxylin-eosin staining, finally, the evaluation was done with a light microscope.
Results: Histological examination in the mid-esophagus, anterior, middle, and posterior parts of the intestine showed that the highest number of mucous cells, the highest thickness of the epithelium and muscle layer, as well as the highest height and thickness of the esophageal villi were observed in the group receiving the diet containing 9% red algae. Also, protease, amylase and lipase enzymes in the treatments had a higher level than in the control group, with the exception that the amount of protease was higher than amylase and lipase.
Conclusion: According to the results of the present study, it can be concluded that using red algae in the diet of Nile tilapia exhibited no side effects at the aforementioned levels, even improved tissue metric parameters.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nile tilapia
  • Red algae
  • Histomorphology
  • Enzymes