تاثیر استفاده از سطوح مختلف کنجاله سویا و کانولا در جیره غذایی بر عملکرد رشد وترکیب شیمیایی لاشه بچه ماهیان کپور علف خوار (Ctenopharyngodon idella)

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 پزوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی بندر انزلی

2 پژوهشکده ابزی پروری ابهای داخلی بندر انزلی

3 دانشگاه گیلان

4 ifro

5 معاون پژوهش وفناوری موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور

6 پژوهشکده آبزی پروری انزلی

10.22124/janb.2025.29087.1262

چکیده

کپور علف خوار (Ctenopharyngodon idella) یکی از مهمترین ماهیان پرورشی در دنیا محسوب می‌شود. از عوامل مهم توسعه آبزی‌پروری ارائه جیره‌غذایی مناسب است که نیازمندی‌های غذایی ماهی را تامین کند و تا حد ‌امکان ارزان باشد. لذا با انجام این تحقیق می‌توان با بهینه نمودن جیره‌غذایی، درنهایت به غذای ارزانتر دست یافت. در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف کنجاله سویا و کانولا بر فراسنجه‌های رشد و ترکیب لاشه بچه ماهیان‌آمور با میانگین وزنی اولیه 12/1 ± 56/7 گرم به مدت 60 روز بررسی شدند. آزمایشات در مخازن فایبر‌گلاس100 لیتری که حاوی 7 عدد ماهی کپور‌علف‌خوار انگشت قد در 3 تکرار و در مجموع 9 مخزن آزمایشی در سه تیمارشامل تیمار1: جیره‌ایی که عمده اقلام غذایی آن محتوی 5/24 درصد کنجاله سویا، 5/24 درصد کنجاله کانولا (نسبت برابر سویا وکانولا)، تیمار2: جیره‌ایی که عمده اقلام غذایی آن 29 درصد کنجاله کانولا، 21 درصد کنجاله سویا (نسبت بیشترکنجاله کانولا) و تیمار3: جیره‌ایی که عمده اقلام غذایی آن 28 درصد کنجاله سویا، 20 درصد کانولا (نسبت بیشترکنجاله سویا) به صورت کاملا تصادفی تقسیم بندی شدند. با توجه به آزمون چند دامنه دانکن با سطح اطمینان 95 % مشخص گردید بین تیمارها از نظر میانگین ضریب تبدیل غذایی (FCR)، نرخ رشد ویژه (SGR)، درصد افزایش وزن (WG) اختلاف آماری مشاهده گردید (05/0 P<). نتایج بدست آمده از آزمون کروسکال‌والیس هیچ اختلاف معنی داری از نظر ترکیب بیوشیمیایی لاشه بچه‌ماهیان شامل پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت در بین تیمار‌های مختلف نشان نداد ( 05/0 <P). با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می‌رسد، جیره‌ایی که عمده اقلام غذایی آن 28 درصد کنجاله سویا، 20 درصد کانولا (نسبت بیشتر کنجاله سویا) مناسب‌ترین سطح کانولا و سویا در جیره بچه‌ماهیان کپور علف خوار می باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

The effect of different levels of soybean and canola meal on the growth and carcass composition of grass carp fingerling (Ctenopharyngodon idella)

نویسندگان [English]

  • seyed afshin amirisendesi 1
  • mohammad borani 2
  • Erfan Akbari Nargesi 3
  • mansour sharifian 4
  • Mahmoud Hafezieh 5
  • Seyed Fakhraddin Mirhasheminasab 6
1 Inland Waters Aquaculture Institute Iranian Fisheries Research Organization IFRO, 66 Anzali
2 Inland Waters Aquaculture Institute Iranian Fisheries Research Organization
3 University of guilan
4 ifro
5 Research and Technology Deputy of Iranian Fisheries Sciences Research Institute
6 Inland Waters Aquaculture Research Center Iranian Fisheries Sciences Research Institute
چکیده [English]

Introduction:Grass carpCtenopharyngodon idella is considered one of the most important farmed fish in the world. One of the important factors in the development of aquaculture is to provide a suitable ration that can meet the nutritional needs of this fish, and on the other hand, the ration should be as cheap as possible so by doing this research you can ultimately achieve cheaper food by optimizing the food ration. In this research, the effect of different levels of soybean meal and canola on growth parameters and carcass composition of fingerlings of Ctenopharyngodon idella with an average initial weight of 7.56 ± 1.12 grams were investigated for 60 days.
Materials and methods: Experiments in 100-liter fiber tanks containing 7 fish fingerlings of Ctenopharyngodon idella in 3 repetitions and a total of 9 experimental tanks of three treatments including treatment 1: a diet whose main food items contain 24.5% soybean meal, 24.5% canola meal, Treatment 2: the ration where the main food items are 29% Canola meal, 21% soybean meal and treatment 3: the diet where the main food items are 28% soybean meal, 20% canola were divided completely randomly.
Results and discussion:According to Duncan test, According to Duncan test difference was observed between the treatments in terms of the mean food conversion rate (FCR), specific growth rate (SGR), weight gain (WG) (P<0.05). The results obtained from the Kruskal-Wallis test did not show any significant difference in the biochemical composition of fingerlings of Ctenopharyngodon idella carcasses, including protein, fat, ash, and moisture among different treatments (P<0.05).
Conclusion: According to the obtained results, it seems that the diet with 28% soybean meal and 20% canola is the most suitable level of canola and soybean in the diet of fingerlings of Ctenopharyngodon idella.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Fingerlings Ctenopharyngodon idella
  • Canola meal
  • soybean meal
  • diet
  • Growth
تغذیه آبزیان

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 06 آبان 1404

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار